Of hier - midden in ons gastvrije Radisson BLU hotel staat een enorm peperkoekhuis en ruikt naar kerst, kindertijd en geschenken! Zo'n grote kiosk geplakt met echte peperkoek en snoepjes, suikerijskegels en geglazuurde koekjes. Oké, laat het (om eerlijk te zijn) naar kaneel en kruiden ruiken, maar ze bouwen het elk jaar in de lobby van het hotel. Gewoon zo! En volwassenen (!) En kinderen scheuren er voortdurend snoep en koekjes uit. Soms verschijnt er natuurlijk een advertentie in het raam van het huis met de vraag 'er geen sieraden van te eten', maar iedereen die niet lui is, blijft het met veel plezier eten. Gewoon zo! En het hotelpersoneel is blij met deze zaak en scheldt niemand echt uit. Omdat mensen zowel peperkoekhuizen als vrolijke herinneringen nodig hebben die ons allemaal terugbrengen naar de kindertijd! Naar een kerstboom in mijn moeders appartement met grappig speelgoed en de kerstman van papier-maché, tot zelfgemaakte sneeuwvlokken gesneden uit een notitieboekje en gelijmd op het zwarte vierkant van het raam, tot de confetti verspreid over de vloer, die niet iedereen morgen zal willen schoonmaken. Lang leve de winter en de bijbehorende feestdagen!
Laten we het komende jaar 2010 begroeten en wensen dat het gelukkig, vriendelijk en vreugdevol is! Laten we beginnen vanaf 1 januari, we beginnen allemaal samen te glimlachen en elk afzonderlijk! Laten we elkaar cadeautjes geven! Gewoon zo, geen kans. Laten we elkaar niet tevergeefs beledigen! Laat iedereen zijn (zijn) geliefde feliciteren met Valentijnsdag. En laat dit niet "onze" vakantie zijn, maar wat een prachtige. En laten we ons de regels herinneren uit het lied van Bulat Okudzhava, geschreven door de dichter in 1975:
"... Laten we uitroepen, elkaar bewonderen.
Arrogante woorden moeten niet worden gevreesd.
Laten we elkaar complimenteren -
het zijn allemaal liefde gelukkige momenten.
.... Laten we ons aan elkaar overgeven, -
bovendien zo'n kort leven "....
Ik heb hier niets meer aan toe te voegen, maar jij? Laten we samenleven! Het jaar van de tijger (die af en toe kan bijten en krabben) is immers net begonnen ... Tot gauw.
Met vriendelijke groet, Elena Olkhovskaya
Hoofdredacteur